Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη αναφέρεται στην αύξηση του μεγέθους του αδένα συνήθως μετά την ηλικία των 50 ετών. Κύριο αποτέλεσμα της διόγκωσης του προστάτη είναι η διαταραχή της φυσιολογικής ούρησης.Τα συμπτώματα διακρίνονται σε:

• Αποφρακτικά με κύρια χαρακτηριστικά την μειωμένη ακτίνα ούρησης, τη διακεκομμένη ούρηση, το αίσθημα ατελούς κένωσης της κύστης και την επίσχεση ούρων.
  

• Ερεθιστικά με κύρια χαρακτηριστικά την συχνοουρία, τη νυκτουρία και την επιτακτική ακράτεια ούρων.

 Κύρια διαγνωστικά όπλα αποτελούν ο υπερηχογραφικός έλεγχος, η ουρομετρία, η δακτυλική εξέταση και η μικροβιολογική εξέταση των ούρων. Η θεραπεία περιλαμβάνει:

• Ενεργό Παρακολούθηση, αναφέρεται σε ασθενείς με ήπια συμπτώματα και περιλαμβάνει περιοδικό έλεγχο των ασθενών με ταυτόχρονη αλλαγή στον τρόπο ζωής, όπως περιορισμός των υγρών και ούρηση πριν την βραδινή κατάκλιση καθώς και αποφυγή ερεθιστικών ουσιών όπως το αλκοόλ,η καφεϊνη,κ.τλ.
• Φαρμακευτική Αγωγή, a-blockers, αναστολείς 5a- αναγωγάσης, αντιμουσκαρινικά, PDE-5 αναστολείς.Τα παραπάνω χορηγούνται ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό ανάλογα με τα συμπτώματα του ασθενούς.
• Χειρουργική Θεραπεία, ο χρυσός κανόνας στην χειρουργική αντιμετώπιση της υπερπλασίας του προστάτη είναι η διουρηθρική εκτομή του αδενώματος με τη χρήση διπολικής διαθερμίας (TURIS). Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθούν διάφοροι τύποι laser ( KTP, HOLEP, Thulium) με αποτελέσματα συγκρίσιμα με αυτά της μεθόδου TURIS. Η ανοικτή διακυστική προστατεκτομή περιορίζεται μόνο επί ορισμένων ενδείξεων (όγκος προστάτη>80-100ml, εκκολπώματα στην ουροδόχο κύστη, παρουσία λίθων στην ουροδόχο κύστη, κα).
  

Χειρουργική επέμβαση (TURIS) συνίσταται στους ασθενείς:

• που δεν βελτιώνονται με την λήψη φαρμάκων
• που υπέστησαν επίσχεση ούρων (επίσχεση ούρων = πλήρης αδυναμία ούρησης)
• με επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις
• με παρουσία λίθων ή και εκκολπωμάτων στην ουροδόχο κύστη
  
• με υποτροπιάζουσα αιματουρία
  
• που παρουσιάζουν νεφρική ανεπάρκεια λόγω παλινδρόμησης των ούρων απο την ουροδόχο κύστη προς τους νεφρούς