Η εκσπερμάτιση αποτελεί νευροβιολογική διεργασία που λαμβάνει χώρα περίπου 4-10 λεπτά μετά την έναρξη της σεξουαλικής διέγερσης και ταυτόχρονα με τον οργασμό.η διεργασία της εκσπερμάτισης ελέγχεται από το κεντρικό και περιφερικό νευρικό σύστημα με τη μεσολάβηση πλήθους νευροδιαβιβαστών, με κύριο εκπρόσωπο τη σεροτονίνη. Η πρόωρη εκσπερμάτιση εμφανίζεται σε άνδρες κάτω των 60 ετών και χαρακτηρίζεται από εκσπερμάτιση που επισυμβαίνει 1-2 λεπτά μετά τη διείσδυση στον κόλπο ή σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και πριν την έναρξη της ερωτικής πράξης. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Εταιρεία Σεξουαλικής Ιατρικής - ISSM, η πρόωρη εκσπερμάτιση ορίζεται ως εξής:
- Χρόνος από τη διείσδυση μέχρι την εκσπερμάτιση (IELT) περίπου 1 λεπτό -Η εκσπερμάτιση προκύπτει πάντα ή σχεδόν πάντα πριν το πέρας ή περίπου εντός ενός λεπτού μετά την κολπική διείσδυση (είσοδο του πέους στον κόλπο)
- Απώλεια ελέγχου της εκσπερμάτισης – Αδυναμία καθυστέρησης της εκσπερμάτισης μετά την κολπική διείσδυση
- Αrνητικές προσωπικές επιπτώσεις εξαιτίας της πάθησης – Αρνητικές επιπτώσεις και συναισθήματα σε προσωπικό επίπεδο, όπως αγωνία, απογοήτευση και/ή αποφυγή σεξουαλικής και συναισθηματικής εγγύτητας
Η συχνότητά της είναι αρκετά μεγάλη στο γενικό πληθυσμό και προσβάλει περίπου 1 στους 5 άνδρες. Ανάλογα με το χρόνο εμφάνισης διακρίνεται σε πρωτοπαθής (το πρόβλημα υφίσταται αδιάκοπα από την αρχή της σεξουαλικής ζωής του ασθενούς) και δευτεροπαθής (το πρόβλημα εμφανίζεται αργότερα στη ζωή του ασθενούς – επίκτητη). Τα αίτια της πρόωρης εκσπερμάτισης περιλαμβάνουν:
- Ψυχολογικοί παράγοντες( stress, μειωμένη αυτοπεποίθηση, προβλήματα στις ερωτικές σχέσεις)
- Στυτική δυσλειτουργία
- Χρόνιες φλεγμονές του προστάτη
- Υπερθυρεοειδισμός
- Λήψη ψυχοτρ’οπων ουσιών
Η διαιώνιση του προβλήματος μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες στην ψυχολογία του ασθενούς και να οδηγήσει ακόμα και σε κλινικές μορφές αγχωδών διαταραχών και κατάθλιψης. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητη η διερεύνηση της πρόωρης εκσπερμάτισης και η χορήγηση της κατάλληλης θεραπείας ανάλογα με τις ανάγκες κάθε ασθενούς. Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις περιλαμβάνουν:
- Συμπεριφορικές τεχνικές (τεχνική start-stopandsqueeze, χρήση διπλού προφυλακτικού, αυνανισμός προ της σεξουαλικής επαφής)
- Χρήση τοπικών αναισθητικών
- Αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (αποτελεί τη μοναδική επιστημονικά τεκμηριωμένη θεραπεία με κύριο εκπρόσωπο την ουσία νταμποξετίνη).
