Παιδοουρολογία

Η δερματική πτυχή που συνδέει τη βάλανο με το σώμα του πέους καλείται χαλινός. Σε ορισμένους άνδρες ο χαλινός λόγω του μικρού μήκους του (βραχύς χαλινός), μπορεί να τραυματίζεται κατά τη σεξουαλική επαφή με κύρια επακόλουθα τον πόνο και τις μικροαιμορραγίες της περιοχής και μακροπρόθεσμα στη δημιουργία ουλής. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ουρολόγος θα προχωρήσει σε διατομή του χαλινού με τη χρήση διαθερμίας ή laser. Η επέμβαση διαρκεί λίγα λεπτά και πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία στο χώρο του ιατρείου.Η μερική ή πλήρης αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου του πέους από το δέρμα που την περιβάλλει (ακροποσθία) ονομάζεται φίμωση. Η φίμωση μπορεί να είναι συγγενής (βρέφη, παιδιά) ή να είναι επίκτητη (φλεγμονές, τραυματισμοί, σακχαρώδης διαβήτης κ.α). Η φίμωση δυνητικά μπορεί να προκαλέσει λοιμώξεις, πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, αδυναμία ούρησης σε τέλεια απόφραξη ή ακόμα και νεοπλάσματα λόγω της κακής υγιεινής της περιοχής (μακροπρόθεσμα εφ’ όσον δεν αντιμετωπιστεί για πολλά χρόνια). Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική (τοπικές κρέμες κορτιζόνης) ή χειρουργική (περιτομή) ανάλογα των ενδείξεων που θα θέσει ο ουρολόγος.

Στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ) ορίζεται η εμμένουσα αδυναμία του άνδρα να επιτύχει και να διατηρήσει μια στύση, επαρκή για μια ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή. Πρόκειται για καλοήθης διαταραχή, η οποία όμως μπορεί να επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό την ποιότητα ζωής ενός άνδρα και κατ επέκταση ενός ζευγαριού.Η επίπτωση της ΣΔ αυξάνεται με την ηλικία. Στη δεκαετία των 50 περίπου το 5% των ανδρών θα βιώσει μια πλήρη ανικανότητα επίτευξης στύσης. Στη δεκαετία των 60 η επίπτωση θα ανέλθει στο 17%, ενώ το ποσοστό της ΣΔ αυξάνεται κατακόρυφα στο 47% για τους άνδρες άνω των 75 ετών. Η ΣΔ μοιράζεται κοινούς αιτιολογικούς παράγοντες με τη στεφανιαία νόσο (έλλειψη άσκησης, κάπνισμα, παχυσαρκία, υπερλιπιδαιμία, μεταβολικό σύνδρομο) και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να αποτελεί προάγγελο κάποιου καρδιαγγειακού συμβάματος. Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί σημαντικό αίτιο ΣΔ η οποία σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να εμφανίζεται διαίτερα ανθεκτική σε διάφορους θεραπευτικούς χειρισμούς. Άλλα αίτια ΣΔ αποτελούν οι τραυματισμοί στην περιοχή της πυέλου (ιατρογενείς ή μη), προηγούμενα χειρουργεία (ριζική προστατεκτομή), λήψη φαρμάκων (αντί-υπερτασικά, αντισταμινικά, αντικαταθλιπτικά, ηρεμιστικά κ.α), φλεγμονές του γεννητικού συστήματος, ενδοκρινολογικά νοσήματα. Ένα μεγάλο μέρος της παθογένειας της ΣΔ καταλαμβάνουν μη οργανικά (ψυχολογικά) αίτια, με την κατάθλιψη να αποτελεί την συχνότερη ψυχογενή αιτία ΣΔ. Η διαγνωστική προσέγγιση περιλαμβάνει πλήρη κλινικό, απεικονιστικό και μικροβιολογικό έλεγχο από ειδικό ανδρολόγο-ουρολόγο με κύριο στόχο την αιτιολογική αντιμετώπιση του προβλήματος. Οι θεραπευτικές επιλογές ποικίλλουν από τη χορήγηση φαρμακευτικών σκευασμάτων (αναστολείς 5-α φωσφοδιεστεράσης), που αποτελούν και τον ακρογωνιαίο λίθο της αρχικής θεραπευτικής προσέγγισης, μέχρι σε επεμβατικούς χειρισμούς, όπως οι ενδοπεϊκή χορήγηση αγγειδιασταλτικών ουσιών, η τοποθέτηση πεικών προθέσεων ή η χρήση κρουστικών κυμάτων.

H προστατίτιδα αναφέρεται στη φλεγμονή του προστάτη (μικροβιακής ή μη αιτιολογίας) και περιλαμβάνει μία ευρεία γκάμα συμπτωμάτων που ποικίλλουν  ανάλογα με την βαρύτητά τους, την εντόπισή τους αλλά και τον τρόπο αντιμετώπισης τους. Παρακάτω παραθέτονται οι κύριοι τύποι προστατίτιδας καθώς και τα κύρια συμπτώματα αυτών.

1.  Οξεία Βακτηριακή Προστατίτιδα

Κύρια συμπτώματα αποτελούν ο υψηλός, συνήθως με ρίγος, πυρετός και η δυσκολία στην ούρηση. Γενικά ο ασθενής παρουσιάζεται με εικόνα βαριάς συστηματικής λοίμωξης. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με μικροβιολογική εξέταση των ούρων. Ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας είναι η χορήγηση αντιβιοτικών.

2. Χρόνια Βακτηριακή Προστατίτιδα

Στην περίπτωση αυτή τα συμπτώματα της ούρησης είναι σαφώς πιο ήπια, ενώ λείπει ο πυρετός. Η διάγνωση θα επιβεβαιωθεί με την μικροβιολογική εξέταση του σπέρματος ή με την συλλογή ούρων μετά τη μάλαξη του προστάτη (εξέταση Stamey-Mears). Και σε αυτή την περίπτωση το κύριο σκέλος της θεραπείας είναι η χορήγηση αντιβιοτικών.

3. Χρόνια Αβακτηριακή Προστατίτιδα

Η αβακτηριακή προστατίτιδα είναι μία φλεγμονή  του προστάτη αδένα, χωρίς όμως την παρουσία μικροοργανισμών στην εξέταση των ούρων ή του σπέρματος. Τα συμπτώματα εδώ ποικίλλουν  σε βαρύτητα και εντόπιση χωρίς πάντα την παρουσία πυρετού. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια τόσο στην μικροβιακή όσο και στην μη μικροβιακή (αβακτηριακή) προστατίτιδα και περιλαμβάνουν :

• Αίσθημα τάσης ή βάρους στο περίνεο,την περιοχή ανάμεσα στους όρχεις και τον πρωκτό
• Συχνοουρία και επιτακτική ανάγκη κένωσης του εντέρου
• Αίσθημα ατελούς κένωσης της ουροδόχου κύστης
• Δυσκολία στην ούρηση
• Καύσος κατά την ούρηση
• Αίσθημα πόνου στους όρχεις ή στην βουβωνική χώρα
• Ελαττωμένη ερωτική επιθυμία
• Διαταραχές στην στύση
• Πόνος κατά την σεξουαλική επαφή
• Πρόωρη ή και επώδυνη εκσπερμάτιση
• Νυκτουρία
• Ψυχολογική επιβάρυνση του ασθενούς

4. Ασυμπτωματική Φλεγμονώδης Προστατίτιδα

Η ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα συνήθως δεν παρουσιάζει συμπτώματα και διαγιγνώσκεται τις περισσότερες φορές τυχαία έπειτα από βιοψία του προστάτη αδένα.