Ο όρος «ακράτεια ούρων» περιγράφει την οποιαδήποτε ανεπιθύμητη απώλεια ούρων.

Η ακράτεια ούρων διακρίνεται

• Στην επιτακτικού τύπου ακράτεια,
• Στην ακράτεια από προσπάθεια,
• Στη μικτού τύπου και
• Στην ακράτεια από υπερπλήρωση.

Στην ακράτεια επιτακτικού τύπου οι ασθενείς έχουν συχνά πολύ μεγάλη επιθυμία για ούρηση, η οποία δεν αναβάλλεται και συνοδεύεται με απώλεια ούρων, μέχρι να φτάσουν στην τουαλέτα. Στην ακράτεια προσπάθειας, η απώλεια ούρων συμβαίνει κατά τη διάρκεια προσπάθειας, όπως για παράδειγμα κατά την έντονη βάδιση, στο βήχα ή στο φτάρνισμα. Είναι ο κυριότερος τύπος ακράτειας που εμφανίζεται στους άνδρες που έχουν υποβληθεί σε ριζική προστατεκτομή λόγω κακοήθειας του προστάτη αδένα. Η ακράτεια μικτού τύπου περιλαμβάνει συνδυασμό χαρακτηριστικών από τους δυο προηγούμενους τύπους ακράτειας, ενώ η ακράτεια από υπερπλήρωση συμβαίνει όταν η ποσότητα των ούρων μέσα στην ουροδόχο κύστη ξεπεράσει τη χωρητικότητά της. Οφείλεται κυρίως σε αδυναμία ούρησης λόγω διογκωμένου προστάτη αδένα ή σε νευρολογική βλάβη της ουροδόχου κύστης λόγω συνήθως του σακχαρώδους διαβήτη. Με βάση το ιστορικό του ασθενούς, τη συμπτωματολογία και μια σειρά ειδικών εξετάσεων, όπως τον υπέρηχο του ουροποιητικού και τον ουροδυναμικό έλεγχο, ο ουρολόγος-ανδρολόγος είναι σε θέση να διακρίνει τον τύπο ακράτειας που παρουσιάζει κάθε ασθενής. Η ακράτεια ούρων επιδρά δραματικά στη καθημερινότητα του ασθενούς, ο οποίος διακατέχεται από μειωμένη αυτοπεποίθηση, απέχει σεξουαλικά και γενικά περιορίζει τη κοινωνική του δραστηριότητα. Κάθε ασθενής που αντιμετωπίζει ακράτεια ούρων θα πρέπει να απευθύνεται σε εξειδικευμένο ανδρολόγο-ουρολόγο, προκειμένου να του δοθούν εξατομικευμένες θεραπευτικές λύσεις και οδηγίες αντιμετώπισης του προβλήματος.